Tomasz Bobowski „Budziwój”
Urodził się 16 kwietnia 1916r. w Kosowie – Huculskim w województwie stanisławowskim. Był synem Tomasza i Marii . Od 31 marca do 23 października 1939 roku pracował jako leśniczy w Rudzie Malenieckiej. Tam zaskoczyły go działania wojenne.
W październiku 1939 roku nawiązał kontakt z oddziałem partyzanckim majora Hubala. Początkowo pełnił rolę łącznika. Jeździł do Krakowa i przywoził stamtąd paczki z ciepłą odzieżą przygotowywane przez Marię Dobrzańską, matkę majora. W drugiej połowie grudnia 1939 roku został wcielony do oddziału Hubala . W lutym 1940 r. , kiedy groziło mu zdekonspirowanie , wstąpił w Gałkach na stałe do oddziału . W Oddziale Wydzielonym Wojska Polskiego służył do chwili rozbicia oddziału przez Niemców.
Uczestniczył w ataku patrolu , dowodzonego przez Józefa Alickiego , na niemiecki sztab i ochronę ciężarówek pod Skłobami, w czasie walki pod Huciskiem , 2 kwietnia 1940 r. w czasie przedzierania się kawalerii przez szosę , został ranny w głowę pod Kopciami koło Szałasu . Zabity pod nim koń spowodował zator, na którym wywróciły się jadące za nim konie. Wycofał się do lasu razem kpr. Marianem Stańczykowskim „Pomstą” i jeszcze jednym NN ułanem , i 5 kwietnia szczęśliwie dotarli do leżących w lesie zabudowań . mimo uwag T. Bobowskiego , że w pobliżu mogą być Niemcy , „Pomsta” zostawia mu 80 zł i wyszedł na pole . Po 50 krokach zginął od serii z karabinu maszynowego . Na skutek ran odniesionych w partyzantce „Budziwój” nie widział na prawe oko.
W latach 1941-1943 pracował w Krakowie , a później na własna prośbę (bardzo chciał pracować w leśnictwie) otrzymał dekret do pracy na stanowisko sekretarza Nadleśnictwa Państwowego w Birczy . Następnie pracował w Leśnictwie Malawa na stanowisku leśniczego , a później objął leśnictwo Falejówka w Nadleśnictwie Państwowym Sanok . We wrześniu 1944 roku wrócił do Nadleśnictwa Bircza . Mimo podjęcia pracy i próby normalnego życia w okupowanej Polsce. Podczas II wojny Tomasz Bobowski działał również w konspiracji w oddziałach AK. Pełnił funkcję dowódcy placówki w Birczy. Jako żołnierz AK posługiwał się wówczas pseudonimem „Swoboda” . Po osiedleniu się w Birczy , objął funkcję dowódcy miejscowej placówki Armii Krajowej .
Po zakończeniu wojny , Tomasz Bobowski pozostał w Birczy i założył rodzinę. 1 kwietnia 1946 roku przejął obowiązki nadleśniczego Nadleśnictwa Państwowego Bircza , które pełnił do 1956 roku . Hubalczyk rodem z dawnych Kresów Rzeczypospolitej , który nową Mała Ojczyznę znalazł w Birczy . Tomasz Bobowski umarł w 30 grudnia 1959 roku . Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Birczy .
W październiku 1939 roku nawiązał kontakt z oddziałem partyzanckim majora Hubala. Początkowo pełnił rolę łącznika. Jeździł do Krakowa i przywoził stamtąd paczki z ciepłą odzieżą przygotowywane przez Marię Dobrzańską, matkę majora. W drugiej połowie grudnia 1939 roku został wcielony do oddziału Hubala . W lutym 1940 r. , kiedy groziło mu zdekonspirowanie , wstąpił w Gałkach na stałe do oddziału . W Oddziale Wydzielonym Wojska Polskiego służył do chwili rozbicia oddziału przez Niemców.
Uczestniczył w ataku patrolu , dowodzonego przez Józefa Alickiego , na niemiecki sztab i ochronę ciężarówek pod Skłobami, w czasie walki pod Huciskiem , 2 kwietnia 1940 r. w czasie przedzierania się kawalerii przez szosę , został ranny w głowę pod Kopciami koło Szałasu . Zabity pod nim koń spowodował zator, na którym wywróciły się jadące za nim konie. Wycofał się do lasu razem kpr. Marianem Stańczykowskim „Pomstą” i jeszcze jednym NN ułanem , i 5 kwietnia szczęśliwie dotarli do leżących w lesie zabudowań . mimo uwag T. Bobowskiego , że w pobliżu mogą być Niemcy , „Pomsta” zostawia mu 80 zł i wyszedł na pole . Po 50 krokach zginął od serii z karabinu maszynowego . Na skutek ran odniesionych w partyzantce „Budziwój” nie widział na prawe oko.
W latach 1941-1943 pracował w Krakowie , a później na własna prośbę (bardzo chciał pracować w leśnictwie) otrzymał dekret do pracy na stanowisko sekretarza Nadleśnictwa Państwowego w Birczy . Następnie pracował w Leśnictwie Malawa na stanowisku leśniczego , a później objął leśnictwo Falejówka w Nadleśnictwie Państwowym Sanok . We wrześniu 1944 roku wrócił do Nadleśnictwa Bircza . Mimo podjęcia pracy i próby normalnego życia w okupowanej Polsce. Podczas II wojny Tomasz Bobowski działał również w konspiracji w oddziałach AK. Pełnił funkcję dowódcy placówki w Birczy. Jako żołnierz AK posługiwał się wówczas pseudonimem „Swoboda” . Po osiedleniu się w Birczy , objął funkcję dowódcy miejscowej placówki Armii Krajowej .
Po zakończeniu wojny , Tomasz Bobowski pozostał w Birczy i założył rodzinę. 1 kwietnia 1946 roku przejął obowiązki nadleśniczego Nadleśnictwa Państwowego Bircza , które pełnił do 1956 roku . Hubalczyk rodem z dawnych Kresów Rzeczypospolitej , który nową Mała Ojczyznę znalazł w Birczy . Tomasz Bobowski umarł w 30 grudnia 1959 roku . Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Birczy .
Wspomnienia
Tomasz Bobowskiego:
W Rudzie Welenieckiej zaskoczyły mnie działania wojenne 1939 r. , pracowałem tam do dnia 23 października 1939 roku. W październiku 1939 r. nawiązałem kontakt z oddziałem partyzanckim mjr „Hubala” /Henryka Dobrzańskiego /, który był na terenie powiatu koneckiego i będąc w podejrzeniu u Niemców musiałem stanowisko swoje opuścić w Rudzie i nawiązałem ścisłą współpracę z ww. odziałem ,a od drugiej połowy grudnia 1939 roku zostałem uczestnikiem tego oddziału gdzie przebywałem , aż do chwili rozbicia oddziału przez Niemców to jest do dnia 5 kwietnia 1940 roku. Ponieważ w partyzantce zostałem ranny w prawe oko nigdzie nie pracowałem, aż do końca grudnia 1940 roku.
Źródło:
1. M. Szymański, Oddział majora Hubala, Warszawa 1986, s. 49, 70, 80.
2. Dokumentacja przekazana przez rodzinę Tomasza Bobowskiego.
3. J. Zaborowski, Oddział majora Hubala i jego tomaszowscy żołnierze, Tomaszów Maz. 2009, s. 71.
4. Z. Kosztyła, Oddział Wydzielony WP mjr. Hubala, Warszawa 1987, s. 291.
5. R. Kisiel „Sęp” „Bez munduru my żołnierze 1939 – 1944”, Warszawa 1969, s. 226 – 229, 271.
1. M. Szymański, Oddział majora Hubala, Warszawa 1986, s. 49, 70, 80.
2. Dokumentacja przekazana przez rodzinę Tomasza Bobowskiego.
3. J. Zaborowski, Oddział majora Hubala i jego tomaszowscy żołnierze, Tomaszów Maz. 2009, s. 71.
4. Z. Kosztyła, Oddział Wydzielony WP mjr. Hubala, Warszawa 1987, s. 291.
5. R. Kisiel „Sęp” „Bez munduru my żołnierze 1939 – 1944”, Warszawa 1969, s. 226 – 229, 271.